یکی از بهترین تمثیل هایی که دیده ام :
*
دو دوست مشغول بازی بودند...
یکی چند تیله داشت و یکی چندتایی شیرینی با خودش داشت.
اولی گفت : من همه تیله هامو بهت میدم؛ در عوض تو همه شیرینیهات رو به من بده !
دوست دیگر قبول کرد اما دوست اولی بزرگترین و قشنگترین تیله رو یواشکی واسه خودش برداشت و بقیه رو به دوستش داد...!
اما آن یکی در کمال صداقت و طبق قولی که داده بود تمام شیرینیهایش را به وی داد.
آن شب دوستی که شیرینی هایش را داده بود با آرامش تمام خوابید و راحت خوابش برد ولی دوست دیگر نمی توانست بخوابد ، چون به این فکر می کرد که همانطور که خودش بهترین تیله اش را یواشکی پنهان کرده شاید دیگری هم مثل او مقداری از شیرینیهایش را قایم کرده و همه شیرینی هایش را به او نداده ...!!
***
نتیجه داستان :
عذاب وجدان همیشه متعلق به كسی است كه صادق نیست اما آرامش سهم كسی است كه صادق است،
لذت دنیا متعلق به كسی كه با وجدان صادق زندگی می كند...
*
با اندکی تغییر و بر اساس داستانی از پائولو کوئیلو
قبلیه بهتر بود